хьун f. 1. abadlaşmaq, gözəlləşmək, çiçəklənmək, böyümək, inkişaf etmək, tərəqqi etmək; 2. günü-gündən gümrahlaşmaq, sağlamlaşmaq, qüvvətlənmək, dirçə
1. abad, şen; 2. firavan, bol, varlı; rahat, dinc, şən, şad; кӀубан уьмуьр firavan həyat; 3. gümrah, qıvraq, sağlam, diribaş
(-из, -на, -а) f. 1. abad etmək, abadlaşdırmaq; gözəlləşdirmək; çiçəkləndirmək, inkişaf etdirmək, tərəqqi etdirmək; 2
1. abadlıq; 2. firavanlıq, bolluq, rifah; 3. şuxluq, gümrahlıq, sağlamlıq, zirəklik, diribaşlıq.
bax кӀубандаказ.
zərf firavan, bol, varlı; yaxşı, lazımınca.
(-из, -на, кӀуд) f. şəriət üzrə boşamaq, talaq (talağını) vermək, çıxarmaq.
(-из, -на, кӀуд) f. 1. qalib gəlmək, basmaq, yıxmaq, məğlub etmək (yarışda); 2. üstün gəlmək, ötmək, keçmək (bir işdə); 3
(c. кукӀвар) təsək; tərlik (papağın altından geyilən).
(кукӀва, кукӀва, кукӀвар) təpə, baş, kəllə, üst; тарцин кӀукӀ ağacın başı; дагъдин кӀукӀ dağın təpəsi, zirvə; кукӀваз акьахун təpəsinə çıxmaq, başına
kəllə, təpə; zirvə; таран кӀукӀни-кӀукӀ ağacın kəlləsi.
(-ди, -да, -яр) dümsük (şəhadət və ya orta barmağın dirsəyi ilə başa endirilən zərbə).
qoğal, kökə.
bax кӀукӀ (кӀукӀ авун).
bax кукӀуш.
(-а, -а, -ар) kürək; bel, dal; кӀула кьун dalına almaq, aparmaq üçün öz arxasına qoymaq; * кӀул экъис хьун donqarlaşmaq, donqar olmaq, beli bükülmək;
qolsuz gödəkçə (dəridən).
1. qozbel, donqar, donqabel; кӀулац итим qozbel adam; 2. qozbel adam, qozbel; кӀулац сура дуьз хъижеда
qozbellik, donqarlıq, qanburluq.
кӀулук кутун a) yükün altına qoymaq (bir şeyi); b) məc. ayaq altına almaq, məğlub etmək, tabe etmək; əsarət altına almaq
dan. möhür, ştamp; кӀумп ягъун möhürləmək, ştamplamaq.
(-уни, -уна, -ар) tıxac; кӀумп тун (кӀумп ягъун) tıxacla bağlamaq, tıxaclamaq (şüşəni və s.); * кӀумп-лаш çilingağacla oynanılan uşaq oyunlarından bir
(-уни, -уна, -ар) anat. omba oynağı; cərcənək (omba sümüklərini birləşdirən buğum); кӀумп тӀа хьун omba ağrısı tutmaq, cərcənək olmaq
(-а, -а, -ар) 1. paz, çiv; кӀун ягъун paz vurmaq, pazlamaq; 2. qəlib (əldə toxunma corabı keçirmək üçün); * кӀун хьтинди dan
(-уни, -уна, -ар) 1. təpə, hündür yer, kiçicik dağ; kurqan; 2. yığın, qalaq, topa, koma; къумадин кӀунтӀ qum təpəsi (koması); живедин кӀунтӀ qar qalağ
(-уни, -уна, -ар) dəstə, yığın; цуькверин кӀунчӀ gül (çiçək) dəstəsi, buket, güldəstə.
(-у, -а, -ар) şıllaq, təpik, soncuq; ayağın altı; кӀуру(в) ягъун a) şıllaq atmaq, təpik atmaq, şıllaqlamaq, təpmək, soncuqlamaq; b) dan
arı iynəsi, arı neştəri; кӀур гун arı sancmaq.
(-из, -на, -а) f. 1. atılıb-düşmək; şıllaq atmaq (at, ulaq və s.); 2. məc. atılıb-düşmək, çox oynamaq, hərəkət etmək; хвешила кӀурарун sevincindən (şa
(-уни, -уна, -ар) 1. kürk; куьруь кӀурт qısa kürk, yarımkürk; 2. məc. örtük, pərdə; * кӀуртуна чӀут гьатун kürkünə birə düşmək (dolmaq), təşvişə düşmə
qış-yay kürkdə gəzən adam.
kürkçü, kürktikən.
kürkçülük.
dial. bax хьуртӀун.
(-из, -на, -а) f. 1. ayaqları altına salmaq, ayaqlamaq, tapdalamaq, məhv etmək; 2. məc. zəbt etmək, işğal etmək, istila etmək, tutmaq; əsarət altına a
(-ди, -да, -ар) bot. tumurcuq, düymə, puçur, burc; кӀурукӀ авун bax кӀурукӀун.
(-из, -на, -а) f. tumurcuq əmələ gəlmək, düymə bağlamaq, tumurcuqlanmaq, puçurlamaq, burclamaq.
(-уни, -уна, -ар) 1. tikə, qırıntı, qırıq, kəsik; parça, hissə; фан кӀус çörək parçası; 2. zərrə, zərrəcik; 3
qram. ədat; инкарвилин кӀусар qram. inkar bildirən ədatlar; суалдин кӀус sual ədatı.
zərf tikə-tikə, parça-parça, hisə-hissə, xıncım-xıncım, çilik-çilik, cilik-cilik; кӀус-кӀус авун bax кӀускӀусун
хьун f. 1. parça-parça olmaq, tikə-tikə olmaq, qırıq-qırıq olub tökülmək; qırılmaq, sınmaq, xınclanmaq, ciliklənmək; 2
(-из, -на, -а) f. 1. tikə-tikə etmək, çilik-çilik etmək, xıncım-xıncım etmək, qırıb tökmək; doğramaq, parçalamaq; 2
zərf zərrəcə, zərrə qədər belə, azacıq da olsa; heç, qətiyyən, əsla; * кӀусни тӀатӀай (кӀусни амачир) tamamilə oxşar, eynilə oxşar, çox oxşayan; ам кӀ
(-ди, -да, -яр) çəkic; кӀарасдин кӀута toxmaq, iri başlı taxta çəkic; * кӀутани мукал oraq və çəkic (əmək emblemi)
dan. dar və dərin; кӀутӀ-кӀутӀ бади dar və dərin boşqab, kasa.
(-у, -а, -ар) 1. dimdik; кӀекрен кӀуф xoruzun dimdiyi; кӀуф ягъун dimdikləmək; 2. dan. ağız və dodaqlar; кӀуф экьис хьайи ağzı qabağa çıxmış; 3
zərf 1. dodaqaltı, yavaşcadan, pəsdən, öz-özünə; кӀуфукай хъуьруьн dodaqaltı gülmək, gülümsəmək, qımışmaq; 2
silindrvari kəsilmiş ağac parçası (oyun oynamaq üçün); кӀуш-лаш къугъун uşaq oyunu (çilingağacnan oynanılan)
bax уьцӀуь; * кӀуь-цуруди yaxşı-yaman, həyatda olan müsbət və mənfi hallar.