ЛАЛ
1. lal, dilsiz; лал кас lal adam; 2. məc. sakit, səssiz, səssiz-səmirsiz; aram, dinc; лал йиф lal gecə; 3. лал! лал хьухь! nida lal ol! sus! kiri! səsini kəs! dinmə!; * лал авун məc. lal eləmək, susdurmaq.
хьун f. 1. lal olmaq, danışmaq qabiliyyətini itirmək, lallaşmaq; 2. məc. susmaq, dinməmək, danışmamaq, səsini çıxarmamaq, mumlamaq
Tam oxu »-а; м. (перс. lal); устар. см. тж. лаловый Драгоценный красный камень, шпинель. Красный, алый лал.
Tam oxu »немой; глухонемой : лал итим - немой человек; ам лалди я - он немой; лал хьун - а) онеметь, лишиться языка; б) (перен
Tam oxu »фарс, прил. рахан тийидай, рахаз тежедай. - Я буба, кӀвалевай паб я лалди хьана кӀанда, я галкӀидайди, адан сивяй акъатзавай гафар экуваз ван ж
Tam oxu »