(-ра, -ра, -ар) zool. quzğun; кӀвагъран quzğun -i [-ı].
(-из, -на, -а) f. 1. yerə tökmək, salmaq, düşürmək; səpələmək; silkələyib, əsdirib yerə salmaq (üstündəki meyvəni və s
(-и, -е, -ер) 1. ev; кӀвал эцигун ev tikmək; 2. otaq, mənzil; ксуд(ай) кӀвал yataq otağı; кӀвал шуткун otağı (evi) süpürmək; 3
ev-eşik; кӀвал-югъ авай evli-eşikli, evli, ailəli; кӀвал-югъ туькӀуьрун ev-eşik düzəltmək, özü üçün ev və ailə qurmaq; * кӀвалин-къан иеси хьун ev-eşi
кӀвалакӀ ичер aport (alma növü); метӀин кӀвалакӀ diz qapağı.
(-ди, -да, -ар) kündə; кӀвалакӀар кьун kündə tutmaq, xəmirdən kündə hazırlamaq, kündələmək; * кӀвалакӀ хьтин варз bütöv ay, bədr, bədirlənmiş ay
(-ди, -да, -ар) 1. müxt. mən.: iş; кӀвалин кӀвалахар ev işləri; кӀвалах инсандин дамах я. Ata. sözü iş adamın cövhəridir; 2
(-из, -на, -а) f. işlətmək.
(-ди, -да, -ар) 1. işçi, qulluqçu; fəhlə, muzdur; 2. əməkçi, zəhmətkeş.
(-из, -на, кӀвалах ая) f. 1. müxt. mən.: işləmək; тракторди кӀвалахзава traktor işləyir; рикӀи кӀвалахун ürəyi işləmək; 2
zərf evbəev, bir-bir evləri dolaşaraq; кӀвалба-кӀвал къекъуьн evbəev dolaşmaq.
bax кӀвал-югъ.
dama-dama, damalı.
1. ev -i [-ı]; кӀвалин иеси ev sahibi, ev yiyəsi; кӀвалин крар ev işləri; 2. “кӀвал” söz. sif.; кӀвалин къушар ev quşları; кӀвалин гьайванар ev heyvan
bir evdə yaşayanlardan hər biri.
(-ди, -да, -ар) 1. zool. ağacdələn (quş); bax кӀекӀе; 2. кӀваркӀвалагдин ağacdələn -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) 1. çay daşı, çaylaq daşı; кӀваркӀвацӀ хьтин çay daşı kimi, yumru; 2. məc. girdə, dəyirmi, yumru (əşya haqqında)
(-из, -на, кӀват) f. 1. uçmaq, yıxılmaq, dağılmaq, düşmək, uçulmaq; çökmək; 2. məc. müvəffəqiyyətsizliyə uğramaq, alt-üst olmaq, puça çıxmaq, baş tutm
(-уни, -уна, -ар) kiçik topa, topacıq; живед(ин) кӀватӀ qar topacığı, qartopu, qargülləsi; гъаларин кӀватӀ yumaq, kələf; чепедин кӀват kündə şəklində
хьун f. 1. yığılmaq; toplaşmaq, cəmləşmək, yığışmaq; 2. is. (bir yerə) yığılma, toplaşma, cəmləşmə.
(-ди, -да, -ар) 1. toplu, dəstə, yığın, yığnaq; аялрин кӀватӀал uşaq toplusu; 2. məcəllə, külliyyat; къанунрин кӀватӀал qanun külliyyatı; 3
1. kiçik topa, topacıq; kiçik yumaq, kələf (sap); 2. məc. körpə, çağa.
bax кваси.
кӀватӀи-кӀватӀар хьун mayallaq vurmaq (aşmaq), başı üstə çevrilmək, dombalaq aşmaq, dombalaqlanmaq, yerə dəyib yuvarlanmaq
(-из, -на, кӀватӀ) f. 1. müxt. mən.: yığmaq; 2. toplamaq; 3. quraşdırmaq (maşın, mebel və s.); 4. cəmləmək; 5
(-из, -на, кӀвах) f. səpmək, üstünə səpmək, tökmək; * вилериз руг кӀвахун bax вил¹.
(-из, -на, кӀвахь) f. 1. sızmaq, axmaq, süzülmək, dammaq, tökülmək; 2. düşmək, tökülmək, səpələnmək, dağılmaq
(-и, -е, -ер) 1. ayaq; qıç, qılça; чапла кӀвач sol ayaq; 2. ayaq, çaxmaq (tüfəngdə); тфенг кӀвачиз акъудун tüfəngi ayağa çəkmək; 3
bax гъил-кӀвач.
bax кьил-кӀвач.
bax кьилер-кӀвачер.
zərf 1. piyada, ayaqları ilə; балкӀандал алайдакай кӀвачи-кӀвачи физвайдаз юлдаш жедач. Ata. sözü atlı ilə piyadanın yoldaşlığı tutmaz; 2
1. ayaq xizəyi (qalın qarda, bataqlıqda yerimək üçün); 2. ayaqaltı, ayaq altına salınan həsir, əsgi və s
(-из, -на, -а) f. dan. 1. ayaqlamaq; gəzmək, dolaşmaq; 2. məc. tapdalamaq, saymamaq; 3. məc. təzyiq altına almaq, sıxmaq
кӀвачин авун bax кӀвачинарун; кӀвачин хьун 1. hazır olmaq, hazırlıq görmək, yığışmaq, hazırlanmaq (yola, səfərə və s
1. ayaq -i [-ı]; bax кӀвач; кӀвачин тупӀар ayaq barmaqları (bax куьл, куьлер); кӀвачин кӀан anat. ayağın altı (pəncə); 2
(-из, -на, -а) f. 1. bir yerə göndərmək, bir işi gördürmək və s. məqsədi ilə qabaqcadan xəbərdar etmək, bildirmək, təlimatlandırmaq, hazırlamaq; балкӀ
(-и, -а) c. (t. кӀвачинкъаб) ayaqqabı.
(-ди, -да, -яр) qalaq (çörəkbişirmədə istifadə edilən taxta alət).
zərdab; bax цӀвегь.
bot. kervel (bitki).
хьун f. 1. sivri olmaq, sivri şəkil almaq, sivriləşmək, ucu nazikləşmək; 2. baş olmaq, başçı olmaq, birinci olmaq (bir işdə)
(-ве, -ве, -ер) 1. müxt. mən.: uc; рапунин кӀвенкӀ iynənin ucu; тупӀун кӀвенкӀ barmağın ucu; 2. dan. başçı, birinci; baş; 3
zərf 1. başda, irəlidə, öndə, qabaqda, ön sıralarda; кӀвенкӀве хьун başda olmaq, bir işdə birinci olmaq; 2
(-и, -а) xışa qoşulmuş öküzlərin birinci cütü, ambil (məh.).
(-ди, -да, -яр) qabaqcıl; öncül; хуьруьн майишатдин кӀвенкӀвечияр kənd təsərrüfatı qabaqcılları.
qabaqcıllıq, ön sırada olma; birincilik, təşəbbüsçülük.
1. eybəcər; çirkin, kifir, idbar; кӀвечӀи кас eybəcər adam; 2. pis; fəna; кӀвечи ни pis qoxu; кӀвечӀи гьава pis hava; * кӀвечӀи хьун a) eybəcər hala d
1. eybəcərlik, kifirlik, çirkinlik, idbarlıq; 2. pislik (pis şeyin hal və keyfiyyəti).