MƏNLİK
сущ. 1. зунвал, са касдин вичин гьал; 2. вичин лайихлувал кьатӀун, вичиз вичвилин къимет чир хьун; ягь, шереф.
MƏNLİK I is. Heysiyyət, ləyaqət. Mən bütün mənliyimi, bütün həyat və səadətimi yolunda fəda etməyə hazıram (H
Tam oxu »I сущ. самолюбие (чувство собственного достоинства). Mənliyinə toxunmaq kimin задевать, задеть самолюбие чьё, mənliyini təhqir etmək kimin оскорблять
Tam oxu »is. 1. Bir şəxsin öz varlığı, öz halı. Məndə dəxi necə mənlik olsun; Məndən məni istəyən nə bulsun? Füzuli
Tam oxu »