NAVALÇA
сущ. чӀутхвар, чӀурхар (марфадин, живедин яд авахьун патал къавун чӀередик кутадай).
I сущ. 1. водосточный жёлоб 2. отток (труба или канава для стока какой-л. жидкости) II прил. желобовой
Tam oxu »is. Yağış, qar suyunun axması üçün damların kənarına qoyulan boru. Eşik divardan asılı duran navalça, ən naşı adamın çaldığı dəf kimi, qeyri-müntəzəm
Tam oxu »