i. bax caynaq
qıynaq
сущ. къармах, хци кек, тапац (мес. лекьрен).
сущ. 1. коготь. Quşun qıynaqları когти птицы 2. диал. копыто
is. Yırtıcı quş çəngəli; caynaq. Çünki onun [insanın] pələng kimi dişləri və qıynaqları yox ki, düşmənə qalib olsun, at və maral kimi ayaqları yox ki,