QIÇA¹
сущ. хел (таран, цуькведин, набататдин).
сущ. 1. см. dilim 2. бот. початок. Qarğıdalı qıçası початок кукурузы 3. диал. ветка. Ağacın qıçaları ветки дерева
Tam oxu »is. Ağac və ya gül budağı; bitkinin qolu. Qarğıdalı toxumu dən qıçadan ayrıldıqdan sonra diqqətlə təmizlənməli, onun cücərmə qabiliyyəti yoxlanılmalıd
Tam oxu »is. Bir şeyin bölündüyü, ayrıldığı hissələrdən hər biri; tikə, parça, dilim. Bir qıça paxlava. Alma qıçası
Tam oxu »