RÜBƏND
[fars.] сущ. куьгьн. кьелечӀ къир хьтин ччин кӀевдай, ччинай авадардай затӀ (дишегьлийри); // пер. тешпигьра: перде манада.
is. [fars.] köhn. Üz örtüyü (qadınlarda). Məni qoca gördü, rübəndin açdı; Ala gözlərinə gözüm sataşdı
Tam oxu »сущ. вуаль (кусок тонкой ткани, прикрепляемый к волосам женщины и закрывающий лицо)
Tam oxu »RÜBƏND [Əbülhəsən bəy:] Hamının üzündə rübənd var (M.S.Ordubadi); BÜRQƏ (köhn.) Günəş camalından götür bürqəni; Xublar yaşınmaz divanələrdən (Q
Tam oxu »Farsca rü (üz) və bənd (bağlı) sözlərindən əmələ gəlib, üz örtüyü deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »