RÜBƏND [Əbülhəsən bəy:] Hamının üzündə rübənd var (M.S.Ordubadi); BÜRQƏ (köhn.) Günəş camalından götür bürqəni; Xublar yaşınmaz divanələrdən (Q.Zakir); DUVAQ (etn.) Banı Çiçək: Ala yorğan içində səninlə dolaşmadım, dadlı damaq dadıb soruşmadım, al duvağın altında söyləşmədim (Anar); NİQAB (köhn.) A sevdiyim, aç niqabın üzündən; Məcnun tək Leylaları divanə qıl! (A.Səhhət); ÖRTÜK Ey canlı çiçək; Örtüyü at ruyunu göstər (M.Hadi).
[fars.] сущ. куьгьн. кьелечӀ къир хьтин ччин кӀевдай, ччинай авадардай затӀ (дишегьлийри); // пер. тешпигьра: перде манада
Tam oxu »Farsca rü (üz) və bənd (bağlı) sözlərindən əmələ gəlib, üz örtüyü deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »сущ. вуаль (кусок тонкой ткани, прикрепляемый к волосам женщины и закрывающий лицо)
Tam oxu »is. [fars.] köhn. Üz örtüyü (qadınlarda). Məni qoca gördü, rübəndin açdı; Ala gözlərinə gözüm sataşdı
Tam oxu »