прил. xüs. pörtmə -i[-ı]
м tex. dəmirdən polad almaqla məşğul olan fəhlə
ж мн. нет yoruculuq, üzücülük, usandırıcılıq
прил. yorucu, üzücü, usandırcı
несов. 1. yormaq, üzmək, əldən salmaq, usandırmaq, canını üzmək; 2. əzab vermək, əziyyət vermək, incitmək; 3
несов. 1. yorulmaq, üzülmək, əldən düşmək, canı üzülmək, usanmaq; 2. əziyyət çəkmək, əzab çəkmək, iztirab çəkmək; 3
ср мн. нет 1. yorma, yorulma; üzmə, üzülmə; əldən salma, əldən düşmə, canını üzmə, canı üzülmə; 2. əzab çəkmə, əziyyət çəkmə; 3
прич. 1. yorulmuş, üzülmüş, əldən düşmüş, taqətdən düşmüş; üzgün; 2. aşp. pörtülmüş; 3. xüs. qatranlanmış, qatran hopdurulmuş; 4
прил. bax томлённый 2-ci, 3-cü və 4-cü mənalarda
ж мн. нет tex. qızdırılmış dəmirdən alınan polad
нареч. 1. süzgün-süzgün, xumar-xumar, xumarlana-xumarlana (baxmaq, demək və s.); 2. yorğun-yorğun
ж мн. нет 1. xumarlıq, süzgünlük; 2. yorğunluq, halsızlıq, əzginlik
прил. 1. yorğun, əzgin, halsız; 2. xumar, süzgün; томный взгляд süzgün baxış; 3. köhn. ağır, üzüntülü
ж мн. нет məh. əlləşmə, vurnuxma, özünü oraya-buraya vurma
несов. məh. əlləşmək, çalışmaq, vurnuxmaq, özünü oraya-buraya vurmaq
м мн. нет xüs. tompak (mis ilə sink ərintisi; bürünc növü)
прил. tompak -i[-ı]; tompakdan qayrılmış
м (мн. тоны u тона) ton (1. mus. səs pərdəsi; 2. avaz, səs, intonasiya; 3. rəss. boyaların, rəngin keyfiyyəti, fərq incəliyi; 4
ж мн. нет mus. tonallıq (musiqi əsərinin əsasını təşkil edən hər bir qamma)
прил. ton -i[-ı]
гоня söz. sif
тонкий söz. kiç. və oxş. çox nazik, incə
м tib. tonzilit (badamcıqların iltihabı)
ж katolik ruhanilərinin başında qırxılmış yer
ж мн. нет fiziol. canlandırma, fəaliyyətə gətirmə; canlandırılma, fəaliyyətə gətirilmə
прич. fiziol. canlandırılmış, fəaliyyətə gətirilmiş
сов. и несов. fiziol. canlandırmaq, fəaliyyətə gətirmək, həyat tonusunu qaldırmaq
несов. fiziol. canlandırılmaq, fəaliyyətə gətirilmək, həyat tonusu qaldırılmaq
ж mus. tonika (1. qammanın birinci tonu; 2. qammanın birinci tonu üzərində düzəldilən üç səs)
ж мн. нет dan. 1. naziklik; 2. məc. zəriflik, incəlik
ср ton vermə
несов. köhn. dan. ton vermək, yol göstərmək, nümunə olmaq
несов. ton verilmək; yol göstərilmək
ж bax тонирование
ТОНИЧЕСКИЙ I прил. 1. ədəb. tonik (vurğulu və vurğusuz hecaların növbələnməsi əsasında qurulmuş); тонический стих tonik şeir; 2
прил. 1. nazik; 2. incə, zərif; тонкий голос incə səs; 3. məc. həssas, iti (qulaq, göz); 4. mahir, usta, incədən incəni seçən; 5
mürəkkəb sözlərin “nazik”, “incə”, “zərif’ mənasında olan birinci tərkib hissəsi, məs.: тонкокожий (nazikdərili); тонкорунный (zerifyunlu)
нареч. 1. nazik; 2. incə, incəliklə, incədən-incəyə; 3. məc. ustalıqla, məharətlə, 4. məc. ədəblə, nəzakətlə
прил. qəlemqaş, nazikqaş
прил. xüs. incəlifli, naziklifli
прил. bax узкогрудый
xüs. bax мелкозернистый
прил. 1. nazikqabıq, qabığı nazik (meyvə); 2. zərifdərili (sifət)
прил. nazikqabıq
прил. xüs. naziktəbəqəli (prokat)
прил. nazikqıçlı, nazikbaldır
прил. nazikbarmaq(lı)
м zool. naziktoxuyan (kəpənək)
ср мн. нет xüs. son əyirmə; iplik əyirmə işinin son prosesi
прил. xüs. əyirmə -i[-ı]