караим söz. sif
м zool. karakal (səhra vaşağı)
м (мн. каракалпаки) qaraqalpaq (xalq)
каракалпак söz. sif.; каракалпакский язык qaraqalpaq dili
ж qaraqalpaq qadın (qız)
ж 1. zool. mürəkkəbböcəyi (dəniz molyusku); 2. məc. yeryapalağı (eybəcər, əl-ayağı əyri adam və ya heyvan)
прил. qasıq və burnunda açıq xallar olan qara kəhər (at)
м qaragül qoyunçuluğu mütəxəssisi
ср мн. нет xüs. qaragül qoyunçuluğu
xüs. каракулеводство söz. sif.; каракулеводческий совхоз qaragül qoyunçuluğu sovxozu
каракуль söz. sif.; qaragül dərisindən; каракулевая шапка qaragül papaq (Buxara dərisindən papaq)
м мн. нет qaragül (qıvrım yunlu quzu dərisi, Buxara dərisi)
прил. : каракульская овца qaragül qoyunu
ж мн. нет qaragülçə (dəri)
ж cızma-qara, qara-qura yazı
м zool. qaraqurd (zəhərli hörümçək)
ж мн. нет karamazovçuluq; mənəvi düşgünlüyün son həddi (Dostoyevskinin ”Karamazov qardaşları” adlı romanındakı qəhrəmanın soyadından)
м karambol (1. bilyard oyununda: bir şan 2-ci və 3-cü şara dəydirmək üçün xüsusi vuruş üsulu; 2. üç şarla bilyard oyunu, 3
ж мн. нет karamel (1. konfet növü: 2. xüs. pivəyə rəng vermək üçün işlədilən qovrulmuş biyan; 3. şirniyyatı rəngləmək üçün işlədilən yanmış qənd)
ж dan. karamel konfet
карамель söz. sif.;карамельное производство karamel istehsalı
ж zool. uzunayaq ağcaqanad
м 1. karandaş; 2. karandaşla çəkilmiş şəkil; ◊ (взять) на карандаш qeydə almaq; yadda qalmaq üçün yazmaq; в карандаше сделать karandaşla çəkmək (şəkli
м карандаш söz. kiç
1. карандаш söz. sif., карандашное производство karandaş istehsalı; 2. karandaşla çəkilmiş; карандашный рисунок karandaşla çəkilmiş şəkil
м karantin (1. yoluxucu xəstəlik olan yerdən gəlmiş adamları, gəmiləri və malları yoxlamaq üçün səhiyyə məntəqəsi: 2
карантин söz. sif.; карантинный пункт karantin məntəqəsi
м dan. koppuş, pompul, pompuş
м карапуз söz. kiç
bax карасий
карась söz. sif.; карасья икра dabanbalığı kürüsü
прил. dabanbalığı -i[-ı]
м 1. dabanbalığı; 2. məc. sadəlövh adam, sadədil adam
м xüs. karat (qiymətli daşların 200-206 mq. bərabər çəki ölçüsü)
м cəza verən, cəzalandıran
прил. cəza -i[-ı]; cəzalandırıcı; карательный отряд cəza dəstəsi
несов. cəzalandırmaq, cəza vermək
несов. cəzalandırılmaq, cəzalanmaq
м 1. qarovul, növbə; 2. gözətçi, keşikçi; 3. qarovulxana: 4. в знач. межд. haray!, ay dad!, imdad!, kömək!; ◊ взять на караул (hərbi) salama durmaq; в
несов. 1. qarovul çəkmək, keşik çəkmək, qorumaq; 2. gözətləmək, güdmək
ж dan. bax караульня
1. караул söz. sif.; караульная будка qarovulxana; 2. в знач. сущ. qarovulçu, keşikçi; 3. в знач. сущ
ж qarovulxana
м dan. qarovulçu, keşikçi
ж dan. qarovulçu qadın (qız)
м (мн. карачаевцы) qaraçaylı (xalq)
ж (мн. карачаевки) qaraçaylı qadın (qız)
прил. Qaraçay -i[-ı]; карачаевский барашек Qaraçay qoyunu
: на карачках (на карачки) dan. əlləri və ayaqları üstündə; стать на карачки əlləri və ayaqları üstündə durmaq; ползать на карачках iməkləmək
: карачун пришел dan. canı çıxdı, əzrayıl canını aldı