TABAŞİR

[fars.] сущ. мел, киреж, киж, табашир (кхьинардай, цлар асундай ва мс. лацу эгьенгдин къван ва я легье); ** tabaşir dövrü геол. киреждин девир (мезозой эрадин пуд лагьай геологиядин девир).
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Digər lüğətlərdə