TAPDAQ
сущ. таптагъ, гзаф къекьуьникди, кьуьл (тӀуш) гуникди кӀвачик кӀеви хьанвай чил (чка); ** tapdaq olmaq пер. таптагъ хьун, кӀурук (кӀвачерик) акатун, кьуьл (тӀуш) гун, кьун.
is. Üstündə çox gəzməkdən, tapdalanmaqdan bərkimiş yer. Tapdaq yer. ◊ Tapdaq olmaq məc. – ayaqları altında qalmaq, tapdalanmaq, işğal olunmaq, tutulma
Tam oxu »прил. торный (наезженный), утоптанный; проторенный. Tapdaq yol tornaə дорога, tapdaq cığır утоптанная тропинка; tapdaq etmək утаптывать, утоптать; tap
Tam oxu »s. beaten, trampled; ~ yol beaten path / track; ~ olmaq to become* / to get* beaten; ~ etmək to beat* (d
Tam oxu »sif. battu, -e ; frayé, -e ; ~ yol chemin m battu ; ~ olmaq être battu, -e ; être damé, -e
Tam oxu »Kərəntinin, bıçağın ağzını tapdayıb itiləmək üçün yerə çalınan xüsusi dəmirdir. Daraq qəlibi üzrə tapdamaq feili zəminində yaranıb
Tam oxu »