хьхьун глаголдин формаяр. Кил. ХЪХЬУН.
гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; хъивегь авун, хъивегь тавун, хъивегь тахвун, хъивегь хъийимир 1) са вуч ятӀани са тӀим
хъувун куьмекчи глаголдин инкарвилин суалдин форма. Кил ХЪУВУН.
хъувун глаголдин формаяр. Кил. ХЪУВУН.
сущ., -да, -да; гз. - -ар, -фри, -фра таза вергерин пешер апудна тандин кьалариз кьел вегьена кьве гъилелди капал тӀуш гана недай затӀ
нар. хъел кваз. Кефияр дуьз техжедай кьван чкадал чӀур хьанвай шоферди са ведредавай яд гъана хъилелди радиаторда цаз башламишна
хъел гафунин гзафвилин кьадардин форма. Кил. ХЪЕЛ.
хъел сушествительнидин гзафвилин кьадардин форма. Кил. ХЪЕЛ.
гл., ни наразивилин гьиссер хьана рахун тавун. Дустари чаз мехъерзава, Ни ятӀани хъилерзава, За шадвиляй кьуьлерзава Кьве вилни вал алаз, яр
хъел существительнидин къакъатунин 1 падеждин форма. Кил. ХЪЕЛ.
нар. садакай авай наразивилиз жаваб яз. - Куьн жуваз хийир къвезвай тӀекве пек твазвайбурукай я, - лугьуз ада зи чинар капа
тӀуьн глаголдин форма. Кил. ТӀУЬН.
къиб существительнидин формаяр. Кил. КЪИБ 1
къиб существительнидин формаяр. Кил. КЪИБ 2.
прил. дигмиш хьанвай машмашдин рангунин. Таму-тара хъипи пешер авадарзавай. З. Э. КУТВ- диз фена. Хъипи читинин булушкадин гьяркьу хел къакъажна, Зе
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хъипи тир гьал. Фекьи малла МегьамедЭфендиди... куьлуь, хъипивал алай чӀулав вилер Дадашал туькӀуьрна
къиб существительнидин актив падеждин форма. Кил. КЪИБ.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чиле цанвай хъчариз, емишриз зиян гудай гьашарат. Фена им гьуьлуьн кьерез
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра какадин, кӀерецдин винел патал жедай кьелечӀ ва кӀеви пай. Сефербегаз абуру «туьлек авур кац», ада вичин чуруяр, с
нугъ., сущ. дамар.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра хуш къведай квал. * хъиткъитӀ(ар) кутун гл., ни-куь ник-квек хуш къведай квал кутун
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра сагъ затӀунай ам хана хьайи ва я сад-садав агуднавай затӀар игис хьанвай чкада амай ара
* хъиткьин хьун гл., вуч вичин къенепатан къуватдалди масадбуруз эиян жедайвал кӀус- кӀус хьун. Ингье бомба
каузатив, гл„ ни-куь вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир масадбуруз эиян жедайвал кӀус-кӀус авун
гл„ вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир 1) масадбуруз эиян жедайвал кӀус-кӀус хьун. Цавай гьужумар авуниз акси вири серенжемарни абуру к
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра кӀеви затӀунилай алатдай ва я алуддай куьлуь кӀус. Гъилевай, вични гъавурдик кваз устадвилелди кьунвай алмасди чуьн
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хипен, гьерен хам. Кьве хъицикь тваз са бапӀахда, Куьн кар ала квел, фекьияр
прил. хъицикьдикай цванвай. Адал (Е. Эминал. - А. Г.) кӀукӀ шуькӀуь къармукь хъицикьдин бапӀах жедай
гл., вуч; -еда, -ена; -ез, -езва; -ич, -ен, -ирай, -имир; хъичин тавун, хъичин тахвун, хъичин хъийимир 1) жими затӀ (яд, нек, иви) стӀалар яз гадар
гл., каузатив, ни вуч; -да, -на; -из, -зва; -ич, -ин, -рай, -имир; хъичир тавун, хъичир тахвун, хъичир хъийимир 1) жими затӀ (яд, нек) стӀалар яз яг
авун глаголдин буйругъдин форма. Кил. АВУН.
гл., ни; -да, -на; -гъиз, -гъзава; -гъ || гьа, -гъин, -гърай, -гъмир 1) акъатнавай затӀ акӀур хъувун ва я хтун
гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -0, -ин, -рай, -мир 1) лугьун глаголдин гьеракат тикрар жезвайди къалурзавай форма
лугьун глаголдин гьеракат тикрар жезвайди къалурдай, рахунра гьалтдай форма. Кил. ЛУГЬУН.
араб, прил бегенмиш жедай ери авай, лишанар квай, нетижаяр авай. "Пуд паб гъунугъ хъсан кар я лагьайтӀа, Течир гъейри кесибдиз хабар жеди
нар. бегенмиш жедай ери аваз, лишанар кваз, нетижаяр аваз. Хъсан за вун чир ийидай, Белки, заз вун акунайтӀа
гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хъсанар авун, хъсанар тавун, хъсанар тахвун, хъсанар хъийимир хъсан лишандиз, гьалдиз гъун
прил.,; гзафв. кь. дишегьли вич хъуьрезва,... ада хълагьзава: - Абур хъсанбур я гъа-а... Абур муьтуьгъбур я гъа-а
хъсанбур прилагательнидикай хьанвай существительное. Кил. ХЪСАНДИ.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера масадан гьал, гуьгьуьл хъсан патахъ дегишардай гьерекат, кар
гл., ни низ; -да, -на; -а, -ин, -рай, -мир; хъсанвач авун, хъсанвал тавун, хъсанвал тахвун, хъсанвал хъийимир хъсан гьал арадиз гъидай амал(ар) гъу
нар. хъсанвал хас яз. Синонимар: хъсандаказ, хъсандиз, хъсанз. вижевайдиз, вижевайдаказ, иердиз. иердаказ
|| ХЪСАНЗАВА гьал. хъсан тир гьалда ава. - Ви кефияр хьсанзавани? - Пис туш, чан руш. Ви Мурсал халу пенсиядиз экъечӀнава
нар. хъсан тир тегьерда. За Азербайжандин машгьур академик Бекир Набиевахъ галаз хейлин суьгъбетар авуна
сущ.; -да, -да; -бур, буру, -бура хъсан кас, затӀ, гьайван. Им писди я, им хъсанди лагьайла,... Чин ачухин Гъуцар мугьман атайла
прил.,; текв. кь. хъсан ери авай. [Садикьбег]. Меслягьат лап хъсанди, дуьзди тирвиляй, геж тавуна кьилиз акъудна кӀанда
нар. хъсан тир гьалда. Малум я хьи, СтӀал Сулейманаз азербайжан чӀал хъсандиз чидай. М. М. Гь. СтӀал Сулеймана азербайжан чӀалал туькӀуьрай шиир
нар. хъсан гьал хас яз. Синонимар: хъсандиз, хъсандаказ, вижевайдиз, вижевайдаказ, иердиз, иердаказ
кил. ХЪСАНДА.
гл., ни вуч; -ийида, -увуна; -ийиз, -ийизва; -ия, -ийин, -увурай, -ийимр 1) авун глаголдин гьерекат тикрар хъхьайди къалурдай форма