TUTACAQ
сущ. 1. гъил, гъиле кьадай чка (ракӀарин, гурарин ва мс.); 2. ттум (мес. ягълавдин); 3. кузвай къажгъан ва мс. къулалай алудун патал гъиле кьадай бицӀи хъуьцуьган хьтинбур; тутачхар (нугъ.); 4. пер. багьна, белге, делил.
is. 1. Bir şeyin tutulacaq yeri; dəstə, qulp, tutqac. Pəri nənənin qılçaları titrədi, o, qapını tutacağından çəkdi
Tam oxu »сущ. 1. ручка (часть предмета, за которую его держат или берут рукой). Qapı tutacağı дверная ручка, çamadanın tutacağı ручка чемодана 2
Tam oxu »1. TUTACAQ [Pəri nənə] ..qapım tutacağından çəkdi (S.Rəhimov); TUTQAC O ..əri olan otağın qapısında bir əli tutqacda
Tam oxu »