TƏBİL
[ər.] сущ. далдам (еке); // далдамдин (мес. ван).
is. [ər.] İri nağara. Səhnənin dalından təbil və sinc səsi gəlir. Ə.Haqverdiyev. [Cavanşir:] Qoy şeypurlar gurlasın, təbil səsləri dağları titrətsin
Tam oxu »I сущ. барабан (ударный музыкальный инструмент в виде плотного полого цилиндра, оба основания которого обтянуты кожей)
Tam oxu »TƏBİL O biri gün şəhərin məhəllələrində şeypur çalınıb, təbil vuruldu (Çəmənzəminli); BARABAN Həvəskarlar oyanıb qurtardıqdan sonra orkestrin baraban
Tam oxu »