təkid
təkid
[ər.] 1. сущ. кӀевивал, кӀевиз акъвазун, бажит хьун (са кардал, са затӀунал, фикирдал); кӀевелай (тикрардаказ) тӀалабун (алахъун), алат тавун; təkid e
Tam oxu »is. insistence f, persévérance f, obstinantion f ; onun ~i ilə à sa requête ; ~ etmək insister vt
Tam oxu »TƏ’KİD ə. 1) sağlamlaşdırma, möhkəmlətmə; 2) təkrar etmə, israr etmə; 3) öz fikrinin, sözünün üstündə durma
Tam oxu »i. insistence; persistence; onun ~i ilə at his urgent request; ~ etmək to insist (on, upon+ger.); to persist (in+ger
Tam oxu »TƏKİD Tellonun təkidinə, Alonun acıqlanmasına baxmayaraq, Gülsənəm özünü kənara çəkib dayandı (S.Rəhimov); İSRAR Ananın israrına baxmayaraq on gün evd
Tam oxu »сущ. 1. настояние, настаивание на ч ём-л. (настоятельная просьба, требование). kimin təkidi ilə məktub yazmaq написать письмо по чьему настоянию: 2
Tam oxu »[ər.] 1. is. Bir şeyin üstündə durma, israr etmə; israrla tələb etmə; israr. Rəisin təkidinə baxmayaraq, Səlim sarı şineli götürmədi
Tam oxu »