tashih
[ər.] сущ. 1. дуьзар хъувун (кхьей текстда ва мс. авай гъалатӀар, нукьсанар); təshih etmək дуьзар хъувун, дуьзрун (гъалатӀар); 2
Tam oxu »Ərəbcə səhih (doğru, düzgün) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »I сущ. 1. правка (поправки, исправления). Təshih aparmaq делать правку, təshihə ehtiyac yoxdur нет нужды (не нуждается) в правке 2
Tam oxu »is. [ər.] 1. Yazı və s.-də səhvləri, nöqsanları düzəltmə; düzəliş. □ Təshih etmək – düzəliş aparmaq, düzəltmək
Tam oxu »