TƏŞBEH
\[ər.\] сущ. тешпигь (1. ухшар; ухшарун; ухшар хьун; 2. лит. са кар (кас, затӀ) маса кардиз (касдиз, затӀуниз) ухшар авуникай ибарат метафора).
Ərəb mənşəlidir, şəbeh (oxşatma) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »сущ. 1. сравнение (образное выражение, в котором одно явление, предмет, лицо и т.п. уподобляется другому) 2
Tam oxu »is. [ər.] 1. Bənzər, oxşar; bənzətmə, oxşatma, bənzəmə, oxşama. Ağ günə təşbehdir sənin cəmalün; Eşqindən salmışam aləmə bir ün
Tam oxu »