UÇQUN I is. Dağın sürüşməsi. Görürsən bir anda dağ dərəsində; Uçqunlar özgə bir həyat yaradır (M.Araz).
UÇQUN II f. Əsmək, titrəmək. Hava bərk soyuq olduğundan o uçqunurdu.
UÇQUN I is. Dağın sürüşməsi. Görürsən bir anda dağ dərəsində; Uçqunlar özgə bir həyat yaradır (M.Araz).
UÇQUN II f. Əsmək, titrəmək. Hava bərk soyuq olduğundan o uçqunurdu.
i. landslide; collapse; divar ~u collapse of a wall; qar ~u snow-slip, avalanche, snow-slide amer
Tam oxu »I сущ. обвал: 1. падение большой оторвавшейся от чего-л. массы. Qar uçgunu снежный обвал 2. груда камней, земли, лавина снега, обрушившаяся с гор II п
Tam oxu »is. Dağlardan, qayalardan, ümumiyyətlə, hündür yerlərdən qopub düşən qar, daş, qaya, torpaq koması. Birdən ordan qar uçqunu uçdu; Bərk səsilə gurulday
Tam oxu »