VÜSAL
[ər.] сущ. шаир. вуьсал (гуьруьшмиш хьун; кӀанибур са арадиз атун, мураддихъ агакьун; вичин ярдив (кӀанидав) агакьун); vüsala yetmək (çatmaq) вуьсалдихъ агакьун, вичин кӀанидав (ярдив) агакьун.
is. [ər.] şair. Görüşmə, qovuşma; sevgilisinə çatma. Ey Füzuli, kəsmə ol məhvəş vüsalından ümid. Füzuli
Tam oxu »сущ. поэт. 1. встреча 2. свидание 3. соединение; vüsala yetmək (çatmaq) соединиться с любимой (любимым)
Tam oxu »i. şair. meeting, joining; ~a çatmaq / yetişmək to meet* one’s darling; to join in marriage with one’s darling
Tam oxu »VÜSAL (şair.) [Gülcamal:] Zöhrə xanım, məhəbbət elə bir oddur ki, hansı ürəyə düşdü orada vüsal həsrətindən başqa bütün duyğuları yaxıb yandırır (M
Tam oxu »is. şair. ~a çatmaq arriver vi (ê)(və ya venir vi (ê) à ses fins ; rencontrer (se) avec son (sa) bien-aimé(e) ; marier (se) avec son (sa) bien-aimé(e)
Tam oxu »