XATAKAR
[ər. xəta və fars. ...kar] прил., сущ. хатакар (1. хата квай, гъиляй хата акъатдай, зарарлу, хаин (мес. кас); 2. пер. хаталу, зарар (хасаратвал) галукьдай, кичӀе жедай, мес. чка).
sif. [ər. xəta və fars. …kar] Gözlənilmədən xata törədən, xata törədə bilən, əlindən xata gələ bilən, zərərli, qorxulu, xain
Tam oxu »I прил. 1. бедовый, озорной 2. опасный. Xatakar yer опасное место II сущ. бедокур, бедокурка, озорник, озорница
Tam oxu »I. i. mischief-maker, trouble-maker II. s. harmful, injurious; dangerous; bad*; ~ adam a dangerous / bad* man*
Tam oxu »XATAKAR – XEYİRXAH Xatakar uşaqdır, əlindən bir xata çıxar (“Ulduz”); Qəlbdən xeyirxah olsa da, aciz idi (M
Tam oxu »