YALANÇI
1. сущ. тапархъан, ттаб рахадай кас, тапрукь; тапарчи (рах.); yalançı çıxmaq тапрукь акъатун, ттаб акъатун, лагьай (хиве кьур) гаф кьилиз акъуд тавун; 2. прил. ттапан, къалп, гьакъикъи тушир, дугъри тушир.
1. is. Yalan danışan adam, yalan danışmağı özünə adət etmiş adam. Yalançının biridir. Yalançının sözünə inanma
Полностью »I сущ. 1. лжец, лгун, лгунья, врун, врунья, обманщик, обманщица. Yalançının evi yandı, heç kəs inanmadı раз солгал, навек лжецом стал, yalançının yadd
Полностью »I. i. liar; d.d. fibber II. s. 1. lying, untruthful, false, deceitful; ~ peyğəmbər lying prophet; ~ sözlər deceitful words; ~ dil lying tongue; 2
Полностью »YALANÇI Ucadır bayrağı yalançıların; Hökm edir hər yanda ikiüzlülük (M.Rahim); KAZİB (kl.əd.) Bir mömin idim vel gəzən, əvvəlləri kasıb; Avarə, fırıld
Полностью »is. menteur m ; ~ sözlər paroles f pl mensongères ; ~ demokratiya pseudodémocratie f
Полностью »