YANŞAQ
прил. рах. 1. яншах, гзаф рахадай, яргъияр ийидай, зевзек; // гзаф элуькьдай, алаз-алачиз элуькьдай (мес. кицӀ); 2. куьгьн. мазан, ашукь.
sif. dan. 1. Çoxdanışan, zəvzək, uzunçu. Çox yanşaq adamdır. □ Yanşaqlıq etmək (eləmək) – həddən artıq çox danışmaq, zəvzəklik etmək, uzunçuluq etmək
Tam oxu »устар. I прил. болтливый, говорящий много и попусту II сущ. 1. пустослов, пустомеля 2. пустолайка (собака, лающая попусту, без нужды) 3
Tam oxu »Aşıq, ozan. Qızlardan biri onu görüb, qaçdı Əslinin yanına ki: – Əsli bacı, bir yanşaq dayanıb bağçanın ağzında, elə yanıqlı-yanıqlı oxuyur ki
Tam oxu »