ZÜLAL
\[ər.\] сущ. 1. саф, серин, дадлу яд (классик шиирра михьивилин, сафвилин лишан манада); 2. биол. хим. белок, альбумин (ччан алай ва ччиляй экъечӀдай затӀарин организмдик квай еке метлеб авай затӀ).
is. biol. , kim. , albumine f ; protéine f ; xəstənin sidiyində ~ tapıldı on a révélé de l’albumine dans les urines du patient ; ymurtanın ağı ~la zən
Tam oxu »ə. 1) saf, dadlı su; 2) mürəkkəb üzvi maddələrdən biri; yumurta ağı maddəsi. Zülali-kövsər kövsər bulağının saf və dadlı suyu
Tam oxu »I сущ. 1. устар. чистая прозрачная вода 2. биол. белок (сложное органическое вещество, важнейшая составная часть живых организмов) II прил
Tam oxu »is. [ər.] 1. Saf, sərin, dadlı su (klassik şeirdə adətən təmizlik, saflıq rəmzi kimi işlənmişdir). Şəfayi-vəsl qədrin hicr ilə bimar olandan sor; Züla
Tam oxu »