ZARINCI

is. məh. Çox xəstəlik çəkib zəifləmiş adam; üzgün.
Qurbanıyam mən, sevərəm narıncı; Yar-yar deyib, oldum belə zarıncı. Qurbani.
[Qaraxan:] Elə eləmisən ki, uşağı belə zarıncı eləmisən də. S.Rəhimov.

Этимология

  • ZARINCI Kökü “zar”dır və təqlidi sözdür (zar-ıltı...), -ı şəkilçisi ondan feil düzəldib (zar-ı-maq), gül-ünc qəlibi üzrə zarı-(ı)nc sözü əmələ gəlib, sonrakı
ZARIMAQ
ZARITMA

Значение слова в других словарях