zehin
zehin
[ər.] сущ. зигьин (1. инсандин кьилин мефтӀедин кьатӀунин, фикирунин, фагьумунин, гъавурда гьатунин, рикӀел хуьнин алакьун; макь, мукьуф; талант; 2
Tam oxu »i. 1. (dərrakə) mind, intellect, brains pl.; 2. (yaddaş) memory; ability, faculty (for)
Tam oxu »сущ. 1. память (способность сохранять и воспроизводить в сознании прежние впечатления). Yaxşı zehni var kimin хорошая память у кого; zehnində saxlamaq
Tam oxu »is. [ər.] 1. İnsanda düşünmə, anlama və yaddaş qabiliyyəti; dərrakə, istedad. Bu uşağın yaxşı zehni var
Tam oxu »