1) is. contradiction f ; opposition f ; contraste m (təzad) ; conflit m (çəkişmə, toqquşma) ; antagonisme m, rivalité f (ədavət, düşmənçilik) ; discordance f (uyğunsuzluq) ; différend m désaccord m (fikir ayrılığı) ; barışmaz ~lər contradictions irréconcilibles ; sinfi ~lər contradictions de classes ; kapitalizmin ~ləri contradictions du capitalisme ; daxili ~lər contradictions intérieures ; özünə xas olan (məxsus) ~lər contradictons inhérentes (intrinsèques) ; onların arasındakı ~ sonsuzdur leur antagonisme est sans fin ; ~ təşkil etmək être en contradction avec, être (trouver (se) en désaccord avec ; ~i artırmaq (gücləndirmək) intensifier la contradiction (entre) ; 2) sif. ~ bağlayıcısı qram. conjonction f d’opposition
Ziddiyyət qanunu
Ziddiyyət qanunu — məntiq qanunudur və bu qanuna görə bir-birini inkar edən iki təklif eyni vaxtda həqiqi ola bilməz. Ziddiyyət qanununun ilk ifadəsini Aristotel vermişdir. Ziddiyyət qanununu belə də ifadə etmək olur; təklif eyni vaxtda həqiqi və yalan ola bilməz. Formal ziddiyyətlərin düşüncəyə və ya elmi nəzəriyyəyə daxil olması, nüfuz etməsi onları əsassız edir. Ziddiyyət qanunu obyektlərin keyfiyyət müəyyənliyinin təfəkkürdə əks olunmasıdır. Belə bir sadə faktın təfəkkürdə əksidir; əgər obyektin dəyişməsindən sərf-nəzər etdikdə o, eyni vaxtda qarşılıqlı bir-birini istisna edən xassələrə malik ola bilməz.