сущ.
1. см. zəmin
2. строит. грунт
bax zəmin 3-cü mənada. [Məsmə:] Məni yuxu aparmırdı. Məruzəm üzərində çıxışda bulunan natiqlərə verəcəyim cavab üçün zəminə düşünürdüm
Tam oxu »кил. zəmin 3); zəminə yaratmaq (hazırlamaq, qoymaq) лазим тир шараит туькӀуьрун, гьазурун.
Tam oxu »f. 1) yer; 2) torpaq, quru səthi; 3) toxunma parçanın və s. yerliyi; 4) məfhum, anlayış; 5) ilk şərt, ilkin şərait
Tam oxu »Ərəbcədir, “zamin durma”, “məsuliyyət” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »