çöməlmək
f. bax çömbəlmək
глаг. см. çömbəlmək
çömelmek
f. Ayaqlarını dizlərindən qatlayıb pəncələri üstündə oturmaq. Tülkü görcək yavaş-yavaş gəldi; Endirib baş, ədəblə çömbəldi