ÇÖR-ÇÖP
сущ. кьал-кьул, кьалар (эчӀелин, кӀарасдин, векьин, самун ва мс. хаяр, кӀарар).
top. Alaq, ağac, ot və s. qırıntısı. Üç qızın yığıb bir yerə qaladığı çör-çöpə Güldanə od vurdu. Ə.Vəliyev
Tam oxu »собир. мелкий хворост (сухие отпавшие ветви деревьев или кустарника). Bir qucaq çör-çöp охапка хворосту, bir şələ çör-çöp вязанка хворосту, çör-çöp yı
Tam oxu »ÇÖR-ÇÖP Kiminin bu dəryada gördüyü çör-çöp olur; Kimi də dibindəki incilərə vurulur (B.Vahabzadə); XƏS (kl
Tam oxu »