f. 1. (heyvan və s.) to pine; 2. məc. to be* reduced to despair; to be* exhausted
f. 1. (heyvan və s.) to pine; 2. məc. to be* reduced to despair; to be* exhausted
гл. 1. яд алукьун (балкӀандал); кил. çər; 2. шерзум хьун, жазан хьун, ччан туьтуьниз атун, икрагь хьун (гафарикай, ихтилатдикай)
Tam oxu »Mənbələrdə çər sözü həm isim (запор), həm də feil (гноиться, засорить) kimi verilib. Çərləmək və çərlətmək sözlərinin də şərhi verilib: bərkimək, dur
Tam oxu »глаг. 1. болеть, заболеть опоем (о лошади) 2. перен. изводиться, известись: 1) измучиться, истерзаться
Tam oxu »f. 1. Çər xəstəliyi tutmaq (bax çər). At çərləmişdir. Bu saat atdan qan almaq lazımdır. Ə.Vəliyev. 2
Tam oxu »