ƏŞYA
[ər. “şey” söz. cəmi] сущ. 1. шейер, затӀар; ev əşyası кӀвалин шейер; 2. филос. гьисс авунин органри кьатӀудай гьи хьайитӀани са гьакъикъи авай затӀ, объект; ** əşyayi-dəlil юр. тахсир субут ийидай затӀ (делил).
is. [ər. “şey” söz. cəmi] 1. Şeylər. Ev əşyası. – Nişandan toya qədər qız evi qıza veriləsi cehiz əşyasını tədarük etməklə məşğul olur
Tam oxu »I сущ. 1. предмет: 1) всякое конкретное материальное явление, воспринимаемое органами чувств. Əşya bildirən sözlər слова, обозначающие предмет(ы) 2) в
Tam oxu »i. thing, object; ev ~ları household things; şəxsi ~lar personal possessions / belongings
Tam oxu »ƏŞYA’ ə. «şey» c. 1) şeylər, predmetlər; 2) t. şey, predmet. Əşyayi-dəlil məhkəmədə müqəssirin günahkar olub-olmamasını sübut edən şey; maddi sübut
Tam oxu »