ГЬАВА¹

(-ди, -да, -яр) 1. hava; гатфарин гьава yaz havası; гьуьлуьн гьава dəniz havası; гьавадин a) hava -i \[-ı\]; b) “гьава” söz. sif.; гьавадин шар a) hava şarı (aerostat); b) hava balonu (uşaq oyuncağı); 2. hava, fəza, boşluq, ənginlik; гьавада лув гун havada uçmaq, havalanmaq; qanadlanmaq (quşlar haqqında); 3. məc. həvəs, nəşə, şövq; гьавада гьатун həvəsə düşmək, cuşa gəlmək, şövqə gəlmək, havalanmaq; 4. məc. dan. sağlıq, səhhətcə vəziyyət, əhval; азарлудан гьаваяр хъсан туш xəstənin əhvalı yaxşı deyil; * гьава кьабулун hava almaq, açıq havada nəfəs almaq, gəzmək, dincəlmək; гьава(яр) хун a) hava sınmaq, soyuqlardan sonra hava yumşalmağa, istiləşməyə başlamaq; b) məc. kefini pozmaq, kefinə soğan doğramaq, nəşəsini qaçırmaq; гьава экуь хьун hava işıqlanmaq, səhər açılmaq, dan yeri sökülmək; гьавада хьун məc. eşqə giriftar olmaq, aşiq olmaq, bənd olmaq.