ЙИКЬ²

(-е, -е, -ер) 1. şivən, ah-fəğan, nalə, fəryad, ağlaşma; yas, matəm; садаз – мехъер, садаз – йикьер. Ata. sözü bir evdə şadlıq, bir evdə – şivən; 2. məc. qırğın, vuruşma, dava-dalaş, dalaşma, didişmə, söyüşmə, qalmaqal, mərəkə, qiyamət; йикь акьатун a) şivən qopmaq, fəryad qopmaq, bərk ağlaşma düşmək (1-ci mən.); b) qiyamət qopmaq, mərəkə qopmaq, qırğın düşmək; йикь авун (йикь акъудун) a) şivən etmək (qoparmaq, salmaq, qaldırmaq), bərk ağlamaq, fəryad qoparmaq, fəğan etmək; b) qiyamət qoparmaq, mərəkə qoparmaq, qırğın salmaq.