ЙИФ

(-е, -е, -ер) gecə; мичӀи йиф zülmət (qaranlıq) gecə; варз алай йиф aylı gecə; * йиф авун bax йифун; йиф кьулан чӀавуз (йифен кьулариз) gecəyarısı, gecənin tən yarısında; йиф чӀичӀун a) gecəni sabah eləmək (etmək), sabaha qədər oyaq qalmaq, yatmamaq; b) gecə kəsmək, gecəni səhərəcən yatmayıb şənlik etmək (bayramda, toyda və s.); йифе гьатун gecəyə düşmək, gündüz çata bilməmək (bir yerə); йифен са чӀавуз gecənin bir aləmi (vaxtı), gecədən xeyli keçmiş.
ЙИТИХ
ЙИФ

Digər lüğətlərdə

алкало́идный аргументи́роваться габари́тный глу́хость здра́во компенси́рованный монархи́стка ну́те-ка пота́льный чревоуго́дничать австралопите́к го́лод заложить за га́лстук мужеуби́йство нагнои́ться нея́сность обеспа́мятеть повора́чиваться приро́дный улучить biretta head trip paternalized Voltairism уступчатый