МАРАЛ
1. zool. maral; маралдин maral -i [-ı]; bax мирг; 2. məc. gözəl (təşbehlərdə).
-а; м. (тюрк. марал) см. тж. маралий Крупный олень с большими рогами у самцов. Стадо маралов. Охота на маралов.
Tam oxu »1. лань; марал. 2. (перен.) красавица. 3. (М прописное) Марал (имя собственное, женское).
Tam oxu »туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) кьетӀен гуьрчегвал ва йигинвал авай, нек хъвадай, миргерин жинсиникай тир еке гьайван: 2) куьч
Tam oxu »