1. прич. məskun edilmiş, əhali yerləşdirilmiş; 2. прил. məskun, əhali yaşayan; əhalisi sıx olan; населённый пункт yaşayış məntəqəsi (əhali yaşayan yer: şəhər, qəsəbə, kənd və s.).
1. прич. məskun edilmiş, əhali yerləşdirilmiş; 2. прил. məskun, əhali yaşayan; əhalisi sıx olan; населённый пункт yaşayış məntəqəsi (əhali yaşayan yer: şəhər, qəsəbə, kənd və s.).
-ая, -ое. см. тж. населённость Имеющий большое население, много жителей. Населённый край. Н-ая квартира. Населённый пункт (место, где живут люди, то есть город, деревня, посёлок и т.п.).
Tam oxu »