РАЗДЕЛЬНЫЙ

прил. 1. hüq. bölgü (ayrılma) -i[-ı]; раздельный акт bölgü aktı; 2. ayrı, müstəqil; раздельное жительство ayrı yaşama; 3. aydın; раздельное произношение aydın tələffüz.

РАЗДЕЛЬНОСТЬ
РАЗДЕЛЯТЬ

Digər lüğətlərdə