РАСТАЯТЬ
1. цIурун. 2. пер. цIрайди хьиз къвез-къвез куьтягь хьун (мес. манидин сес).
сов. 1. ərimək, əriyib getmək; снег растаял qar əridi; 2. əritmək; 3. məc. yumşalmaq, mütəəssir olmaq; 4
Tam oxu »1. ərimək, əriyib getmək; 2. əritmək; 3. yumşalmaq, mütəəssir olmaq; 4. yox olub getmək, getdikcə azalmaq
Tam oxu »-аю, -аешь; св. (нсв., также, таять) см. тж. растаивать, растаивание 1) только 3 л. Перейти в жидкое состояние под действием тепла. Воск растаял. Снежинка растаяла. Лёд быстро растаял. Озеро растаяло.
Tam oxu »