СЛУЧАЙНО

нареч. 1. гьалтна; дуьшуьш яз; дуьшуьшдай; дуьшуьш хьана, итфакь яз. 2. в знач. ввод. сл. ты, случайно, не на собрание идѐшь? вун собраниедиз физвайди яни (ятIа гьа? туштIа гьа?) ♦ это не случайно им себеб авачиз туш, гьакIан дуьшуьш туш.