ТУН

\[тту н \] гл., ни вуч; -вада, -вана; -ваз, -вазва; туд, тван, турай, твамир; тун тавун, тун тахвун, тван хъийимир экъечӀнавай чӀарар чукӀулдалди алудун. Сефербегаз абуру «туьлек авур кац», ада вичин чуруяр, спелар мукӀратӀдалди кьуниз, кьилни твана какадин хъире хьиз авуниз ва вичин яцӀу ягълуди кьунавай кӀурт гадаруниз килигна лугьузавайди тир А. Ф. Газет.

ТУН
ТУНГЪАЛ

Digər lüğətlərdə