араб
* тӀа хьун гл., вуж-вуч; тӀаз, тӀа жез; тӀа жеда; тӀа хьана; тӀа жез, тӀа жезва; тӀа жемир; тӀа хьурай сагъвал авачир гьалдиз атун, сагъсуз хьун. Гьамидаз тилифундай лагь: ви кьил тӀазва. КӀантӀа лагь: ичалатар тӀазва. А А. Пад хьайи рагъ. Инсандин рикӀ тӀа жедалди, Гъилер тӀа хьун хъсан я. А. Ал. Инсандин рикӀ... Эгер чӀулав лекь тӀазваз хьайитӀа, са стакан некӀедиз кьве стакан пиво яна, йикъа пуд сеферда фу недалди вилик ишлемишда. ЛГ, 2003, 7. VӀӀ. Жив гзаф тӀуьн хьана, зи вилер тӀазва. М. Б. За бананар недач. Ангина ( туьтер тӀадай хума ) гьич са дарманни галачиз сагъариз жеда: хипен чуьхвена михьнавай сарал ргазвай яд илична, къазан запун яна са тӀимил шуткьунна туьтерал эцигда,. ЛГ, 2002, 1. VӀӀӀ. ☼ М. М. Гьажиева и мягькем ибара са гаф яз, яни тӀахьун ( кил. М. Г. РЛС, 1950, ч. 204 -заболеть; М. М. Г. ЛЧЮС)