ЭВЕР

(-ди, -да, -ар) 1. çağırış; səda, haylama, səsləmə; 2. çağırılma, dəvət; эвер тавур мугьмандин вилик кицӀ акъатда. Ata. sözü çağrılmamış qonağı köpəklər qarşılar; * эвер авун bax эверун; эвер гун a) çağırmaq, səsləmək, haylamaq; b) müraciət etmək, xitab etmək, üzünü tutaraq söz demək; c) müraciət, xitab.