ÇIRTIQ
сущ. 1. цӀинкь, тӀенкь; çırtıq vurmaq (çalmaq) цӀинкь ягъун; 2. кил. çırtma¹ 2).
is. 1. Bir və iki əlin bir neçə barmağını (adətən orta barmaqları baş barmağa) zərblə bir-birinə vurub çırt səsi çıxarma; çırtmıq
Tam oxu »сущ. 1. щёлканье пальцами (звуки, производимые резкими ударами обычно средних пальцев с большим пальцем одной или двух рук)
Tam oxu »