ƏMMA
[ər.] 1. кил. amma; 2. са затӀуниз маний жедай, энгелвал ийидай гьал, себеб, ери; // əmması çıxmaq (olmaq) а) нуькьсан, кимивал квайди малум хьун, винел акъатун; б) гуьгъуьнилай хата акъатун, энгел акъатун.
[ər.] 1. bax amma. Şeir bir zivərdir, əmma biz kimi naqislərə; Ol ki naqisdir, onu möhtaci-zivər qılmamış
Tam oxu »1 союз. устар. но, однако. Yorulmuşduq, əmma işi davam etdirirdik мы устали, но продолжали работать 2 в знач
Tam oxu »i. “but”; Bunun bir əmması var There is a “but” in it; ~ qoymaq to “but”, to cavil, to nag (at), to pick (at), to find* fault (with); to argue (with);
Tam oxu »