араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра чил яргъи патахъ деринвал аваз эгъуьнна хьанвай чка. Угъри жагъун тавурла, пачагьди эмирна: къизилар авай чкадихъ элкъвена гьяркьуь са хандакӀ эгъуьнна, ана къир цуз! Ф. Халуни хтул. Чи участокда чна 200 километрдин яргъивал алай, гьакӀ зурба дерин ва гьяркьуь хандакӀ эгъуьнна. ЛГ. 2003, 25. ХӀӀ.
* хандакӀ ягъун гл., ни чил яргъи патахъ деринвал аваз эгьуьнун. Гьар гьикӀ ятӀани, хузайинди нянрихъ, ципицӀар атӀузвай рабочияр гъалдарна, вичини пер къачуна, багъдин юкьвалай хандакӀ яна. З. Э. КУТВ-диз фена. ХандакӀ ягъиз, къванер вегьез, Цал эцигиз ебни терез, КӀватӀал хьана амле, мирес, Магьле- магьле кӀвалер хьана. С. Лезги мехъер.