alım
alım
сущ. куьгьн. 1. къахчудайди, къачудай затӀ, тӀалаб; // акахьайди; 2. садра кьадай кьван затӀ.
Tam oxu »El arasında “alımını vermək” ifadəsi işlədilir. Alım mənbələrdə borc kimi açıqlanıb. Deməli, “payını vermək”(əvəz çıxmaq) deməkdir
Tam oxu »сущ. 1. то, что подлежит сбору 2. охапка (такое количество чего-л., которое можно взять, унести, обхватив руками); alımını vermək: 1
Tam oxu »alımını vermək // alımını ətəyinə bükmək: (Şərur) abır vermək, məzəmmət etmək. – Getdim alımını ətəyinə bük’düm
Tam oxu »is. köhn. 1. Alacaq, tələb. Altıda alımı yox, beşdə verimi. (Məsəl). 2. Bir götürüm, bir tutum
Tam oxu »