ANİMİZM

I
сущ. анимизм (вера в духов, якобы управляющих людьми, животными, предметами и явлениями):
II
прил. анимистический. Animizm nəzəriyyəsi анимистическая теория
ANİMİSTİK
ANİON
OBASTAN VİKİ
Animizm
Animizm (lat. anima – ruh) — ruhun varlığına inancı bildirən termin. Animizmə görə, insanları, heyvanları, maddi aləmin digər cism və hadisələrini ruh idarə edir. Yəni ruhların mövcudluğu, onların heyvanların, insanların həyatına , ətraf aləmin predmetinə və hadisələrinə təsir etməsinə inancdır. İbtidai insan doğum, ölüm, bayılma, yuxu, xəstəlik və s. hadisələri bədəndəki ruhun fəaliyyəti ilə bağlayırdı. Axirət dünyasına, əcdada, təbiətə pərəstiş animizmin əsas ideyasıdır. İnsanın və heyvanın ruhu onun nəfəsində, qanında, bəzi orqanlarında (ürək, baş, gözlər), kölgəsində yerləşə bilərdi. "Animizm" terminini elmə ilk dəfə 18-ci əsrin əvvəllərində alman həkimi G. Ştal gətirmişdir. 19-cu əsrdə ingilis idealist filosofları, təkamülçülük nümayəndələri E. Taylor və H. Spenser A. nəzəriyyəsini inkişaf etdirmişlər.

Digər lüğətlərdə

водоосвяще́ние воскипе́ть впя́чивать журна́льный конверге́нты лапшеобра́зно облагообра́живать соподчиня́ться хиро́лог беспризо́рная дать право гражда́нства дельфи́новый Вилия коштовать air-driven dribbler feverfew Lyons lyrical office boy Romaic saccharine schizoid ободриться розовощёкий