I
сущ. устар.
1. бунтовщик, бунтарь, мятежник, повстанец
2. виновник
II
прил. непокорный, мятежный; asi olmaq не подчиняться
is. və sif. [ər.] 1. Üsyançı, hökumət əleyhinə baş qaldıran, hökumətə ağ olan. …Budaq, Rəhman, Qəhrəman və Səlma bir neçə asi ilə vuruşa-vuruşa səhnəy
Tam oxu »[ər.] сущ., прил. 1. аси, гьукуматдиз акси тир; asi olmaq аси хьун, табий тахьун, акси экъечӀун, ччина акъвазун, итӀаат тавун; 2
Tam oxu »ə. 1) itaət etməyən, sözə qulaq asmayan; 2) üsyançı, üsyan edən, üsyankar; 3) günahkar, təqsirkar; 4) özündən çıxan, coşan
Tam oxu »